چگونه اختلال پرخوری عصبی را تشخیص دهیم و درمان کنیم؟

اختلال پرخوری عصبی: وقتی غذا پناهگاه اضطراب می‌شود

پرخوری عصبی یا بولیمیا یکی از اختلالات خوردن است که امروزه در میان نوجوانان و جوانان به ‌ویژه در جوامع مدرن شیوع بالایی دارد. این اختلال با دوره ‌های مکرر پرخوری و تلاش برای جبران آن از طریق پاکسازی همراه است که در بلندمدت می ‌تواند آسیب‌ های جدی به سلامت جسم و روان فرد وارد کند.

عوامل متعددی، از جمله مسائل روان ‌شناختی و فشارهای اجتماعی، در بروز بولیمیا نقش دارند. افراد مبتلا به این اختلال در یک چرخه ناسالم از پرخوری و رفتارهای جبرانی گرفتار می ‌شوند که نه ‌تنها به سلامت جسمی آن‌ ها آسیب می ‌زند، بلکه کیفیت زندگی ‌شان را نیز تحت تأثیر قرار می ‌دهد.

درک بهتر این اختلال، آشنایی با علائم آن و آگاهی از روش ‌های درمانی می ‌تواند به افراد مبتلا کمک کند تا مسیر بهبودی را آغاز کنند. در این مقاله از سایت کلینیک روانشناسی پیروزی، به بررسی علائم و نشانه‌ ها و راهکارهای درمانی پرخوری عصبی می‌ پردازیم پس همراه ما باشید.

پرخوری عصبی چیست؟

در پرخوری عصبی ما شاهد چرخه ای از اتفاقات آزار دهنده هستیم. در ابتدا فرد مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه می خورد (پرخوری عصبی) و سپس در یک دوره دیگر سعی می کند همه غذایی که خورده را از بدنش خارج کند (پاکسازی). پاکسازی می تواند از طریق استفراغ اجباری، مصرف ملین ها یا دیورتیک، تنقیه، ورزش بیش از حد، روزه داری یا رعایت رژیم های خیلی سخت برای روزهای بعدی باشد.

پرخوری عصبی همچنین ممکن است باعث ایجاد وسواس درباره وزن و شکل بدن شود و این وسواس ها می تواند بدتر و شدید تر شوند و به افسردگی، اضطراب شدید بدتر شدن اختلال پرخوری عصبی شود.

طبقه ‌بندی انواع پرخوری عصبی

1. نوع همراه با رفتار پاک‌ سازی

بیماران مبتلا به این نوع، اقداماتی از قبیل استفراغ ‌های عمدی، سوء‌مصرف داروهای ملین یا دیورتیک انجام می دهند. این بیماران در معرض عوارض جدی نظیر هیپوکالمی (به علت سوء‌مصرف ملین ‌ها و استفراغ) و همچنین اسیدوز هیپوکالمیک هستند. بیمارانی که زیاد استفراغ می‌ کنند ممکن است دچار پارگی مری و معده باشند.

2. نوع بدون رفتار پاک ‌سازی (بیماران پرخور)

این گروه از رژیم غذایی سخت، ورزش و روزه‌ داری استفاده می ‌کنند و در معرض چاقی هستند.

ویژگی های افراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی

خوردن غذا به مقدار زیاد در زمان ‌های اوج‌ گیری احساسات

افراد هنگامی که با اوج‌ گیری احساسات منفی مانند استرس یا اضطراب رو به ‌رو می‌ شوند، حجم زیادی غذا می ‌خورند و امیدوارند که به این ترتیب احساسات یاد شده کاهش پیدا کنند.

انتخاب غذاهای پرکالری

غذاهایی مانند غذاهای چرب، شیرین و به‌ طور کلی دارای کالری بالا خورده می ‌شوند، در حالی که تمرکز پایین است. افراد به هنگام انجام فعالیت ‌هایی مانند تماشای تلویزیون یا کار کردن، مشغول خوردن می ‌شوند، یعنی اوقاتی که کمتر به مقدار و نوع غذای مصرفی توجه می‌ کنند.

احساس پشیمانی پس از خوردن

پس از مصرف مقادیر زیاد غذا، افراد دچار احساس پشیمانی شده و رو به خود سرزنش ‌گری می ‌آورند.

میزان شیوع اختلال پرخوری عصبی

پرخوری عصبی معمولاً زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می ‌دهد و اغلب در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌ شود، ولی ممکن است در هر سنی بروز کند. حدود 1 تا 2 درصد از افراد هر سال با پرخوری عصبی مواجه می‌ شوند. این اختلال می ‌تواند بر افراد از هر جنسیت، سن، نژاد، قومیت یا نوع بدن تأثیر بگذارد.

درمان اختلال پرخوری عصبی

برای درمان مبتلایان به اختلالات خوردن رویکردهای متنوعی ممکن است بکار گرفته شود. استفاده از رواندرمانگری برای سازش فرد مبتلا با عوامل هیجانی و زیر بنائی لازم است. درمانگری شناختی-رفتاری برای تغییر افکار و رفتارهای نابهنجار می تواند سودمند باشد. درمانگری گروهی نیز غالبا توصیه شده است زیرا افراد می توانند از طریق تجربه های مناسب خود به یکدیگر کمک کنند و سرانجام درمانگری خانواده به ویژه اگر فرد در خانواده زندگی می کند و نوجوان است، بسیار مهم و سودمند خواهد بود. (انجمن ملی، 2005)

جمع ‌بندی

پرخوری عصبی که گاهی با عنوان «غذا خوردن احساسی» شناخته می ‌شود، نوعی رفتار جبرانی است که افراد برای مقابله با احساسات ناخوشایند از آن استفاده می‌ کنند. در درمان این اختلال، راهکارهای روانشناختی نقش اساسی دارند و تکنیک ‌های مختلفی به افراد کمک می‌ کند تا کنترل بیشتری بر الگوی تغذیه ‌ای خود داشته باشند. علاوه بر این، در مواردی که مشکلات زمینه ‌ای مانند افسردگی وجود داشته باشد، ممکن است از دارودرمانی نیز به ‌عنوان بخشی از روند درمان استفاده شود. روانشناسان حاضر در مرکز روانشناسی پیروزی با داشتن صدها تجربه موفق در این زمینه، یاری رسان افراد دارای اختلال پرخوری عصبی خواهند بود.