رویکرد روان پویشی کوتاه مدت (ISTDP) چیست و چه مشکلاتی را برطرف می‌کند؟

رویکرد روان پویشی کوتاه مدت (ISTDP)

روان پویشی‌کوتاه‌ مدت ، روشی درمانی است که با هدف شناسایی ریشه ‌های اصلی مشکلات روانی و ایجاد تحول اساسی در شیوه‌ های فکری و رفتاری فرد طراحی شده است. این نوع درمان، معمولاً طی بازه زمانی مشخص (از چند ماه تا حداکثر یک سال) اجرا می‌شود و بیمار در طول این فرآیند، به طور جدی و فعال مشارکت دارد. اگر قصد دارید در رابطه با این رویکرد اطلاعات بیشتری کسب نمایید، پیشنهاد میکنیم تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

روان‌ درمانی پویشی کوتاه‌ مدت چیست؟

روان ‌درمانی پویشی کوتاه ‌مدت که به اختصار ISTDP شناخته می‌ شود، یک رویکرد درمانی متمرکز بر احساسات است که به شدت تجربی و فعال می‌باشد. این روش درمانی به‌ طور خاص برای کمک به افراد در مواجهه با احساسات مختلف طراحی شده است و بر تغییرات عاطفی عمیق تمرکز دارد. در جلسات درمانی، فرد به صورت مستقیم با احساسات مختلف خود روبه‌ رو می‌شود که می ‌تواند به حل مشکلات عاطفی و روانی کمک کند. ISTDP برای درمان اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب، اختلالات شخصیتی و مشکلات رفتاری مؤثر است و به فرد کمک می‌ کند تا الگو های رفتاری خود را تغییر دهد.

این روش درمانی توسط دکتر حبیب دوانلو طراحی شده است و در چندین کنفرانس بین ‌المللی به‌ عنوان یک روش اثربخش تدریس شده است. ISTDP به‌ خاطر نتایج ملموس و اثرگذاری ‌اش، در عرصه درمان‌ های تجربی اعتبار زیادی کسب کرده است.

روان ‌درمانی پویشی کوتاه‌ مدت می ‌تواند در حل مشکلات مختلفی مانند مسایل زندگی روزمره، روابط بین ‌فردی، بحران‌ های شخصی، مشکلات ناشی از تروما، سوء مصرف مواد و اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، استرس، هراس و اختلالات شخصیتی مؤثر باشد.

در این فرآیند درمانی، درمانگر و بیمار به‌ صورت تیمی همکاری می ‌کنند تا مقاومت ‌های درونی فرد در برابر احساسات منفی را شناسایی و از بین ببرند. این روش به فعال ‌سازی نقاط قوت درونی کمک می‌کند و به فرد کمک می‌کند تا احساسات منفی را کنار بگذارد و با چالش ‌های عاطفی زندگی روبه ‌رو شود. در نهایت، این فرایند به فرد کمک می‌ کند تا درک بهتری از خود به ‌دست آورد و به سوی یک زندگی سالم و متعادل پیش رود.

هدف رویکرد روان پویشی کوتاه مدت (ISTDP)

هدف اصلی رویکرد ISTDP کمک به مراجعان در مقابله با تعارضات درونی ناشی از احساسات و عواطفی است که به دلیل شدت دردناک، تهدیدآمیز یا ترسناک خود، بر فرد غلبه کرده ‌اند. این روش درمانی با تمرکز بر احساسات سرکوب ‌شده، تلاش می ‌کند در کوتاه‌ ترین زمان ممکن، فرد را با این عواطف روبه ‌رو کرده و آن ‌ها را پردازش کند. ماهیت این درمان پویاست، زیرا از ناخودآگاه به‌ عنوان یک نیروی همکار برای شناسایی و حل تضاد های درونی و کاهش آشفتگی ‌های عاطفی استفاده می ‌کند.

اصول روان‌ درمانی فشرده کوتاه‌ مدت

رویکرد ISTDP (روان‌ درمانی فشرده کوتاه ‌مدت) مجموعه ‌ای از مفاهیم خاص دارد که در جلسات درمانی به کار گرفته می ‌شوند. درمانگران آموزش ‌دیده در این رویکرد از این مفاهیم برای شناسایی تعارضات درونی و مشکلات افراد استفاده می‌ کنند و به‌ منظور کاهش تنش ‌ها و مشکلات عاطفی، اقدامات لازم را انجام می ‌دهند. برخی از مفاهیم اصلی این رویکرد عبارتند از:

– انتقال و انتقال متقابل: تحلیل نحوه انتقال احساسات و تجربیات گذشته بیمار به درمانگر و بالعکس.

– کار با مقاومت: برخورد با مقاومت ‌های روانی که ممکن است در روند درمان ایجاد شود.

– تجربه کامل احساسات: کمک به بیماران برای تجربه و درک کامل احساسات خود.

– مکانیسم‌ های دفاعی: بررسی و تحلیل مکانیسم ‌های دفاعی که فرد برای مقابله با احساسات ناخوشایند به کار می ‌برد.

– کانال ‌های اضطراب: شناسایی و مدیریت منابع اضطراب در فرد.

ISTDP چه مشکلاتی را می ‌تواند برطرف کند؟

این روش درمانی برای موارد زیر کاربرد دارد:

– ناتوانی در ابراز یا تجربه احساسات

– اضطراب و اختلالات هراسی

– مشکلات مرتبط با اختلالات شخصیت

– افسردگی، حتی نوع مقاوم به درمان

– علائم جسمانی بدون علت پزشکی مشخص

– درد های مزمن مانند سردردهای طولانی ‌مدت

– چالش ‌های موجود در روابط بین فردی

– رفتارهای خود آسیب رسان

محدودیت ‌های روان ‌درمانی پویشی

روان ‌درمانی پویشی با وجود مزایای فراوان، محدودیت ‌هایی نیز دارد که در زیر به آن ‌ها پرداخته ‌ایم:

– انتقاد از مبانی نظری: روان ‌درمانی پویشی بر پایه نظریات زیگموند فروید استوار است که با گذشت زمان مورد نقد قرار گرفته ‌اند. برخی افراد بر این باورند که این نظریه‌ ها به اندازه کافی شرایط فردی را در نظر نمی ‌گیرند و برای همه مناسب نیستند

– کوتاه‌ مدت بودن درمان: این روش معمولاً کوتاه ‌مدت است اما برخی افراد به درمان طولانی ‌تری نیاز دارند، به ‌ویژه در مواردی که با آسیب ‌های عمیق گذشته مواجه هستند. این کوتاهی ممکن است برای برخی افراد نتواند کمک کافی را فراهم کند.

– پروسه ‌ای غیر فوری: این درمان تغییرات آنی ایجاد نمی‌ کند. اگرچه ممکن است نتایج در طول چند هفته ظاهر شوند اما نیاز به صبر و تداوم دارد. افرادی که نیاز به درمان سریع و فشرده دارند، ممکن است این روش را ناکافی بدانند.

– احتمال بازگشایی زخم‌ های گذشته: این نوع درمان معمولاً شامل صحبت در مورد تجربیات تلخ گذشته است. بازگشت به این خاطرات می ‌تواند بیمار را آشفته یا حتی عصبانی کند، به ‌خصوص اگر برای اولین بار با این مسائل روبه‌رو شود.

– عدم اثربخشی برای همه: روان ‌درمانی پویشی برای بسیاری افراد کارآمد است، اما برای همه مناسب نیست. برخی ممکن است نتوانند از این روش بهره‌ برداری کنند و در نتیجه احساس کنند وقتشان تلف شده است.

نقش مراجع و درمانگر در رویکرد ISTDP

رویکرد ISTDP بر تعامل نزدیک بین مراجع و درمانگر تأکید دارد، به‌گونه ‌ای که هر دو با همکاری یکدیگر تلاش می ‌کنند تا ریشه تعارضات درونی را که موجب مشکلات مراجع شده ‌اند، شناسایی کنند. در این فرآیند، درمانگر به ‌عنوان یک راهنما و تسهیل ‌کننده عمل کرده و مراجع را در کاوش و درک زندگی درونی ‌اش همراهی می‌ کند. موفقیت درمان به میزان مشارکت و همکاری هر دو طرف وابسته است.

یکی از چالش ‌های اصلی در این رویکرد، استفاده نا هشیارانه مراجع از مکانیسم ‌های دفاعی برای سرکوب احساسات ناخوشایند است. درمانگر نقش مهمی در آگاه ‌سازی مراجع نسبت به این مکانیسم ‌ها ایفا می ‌کند و او را تشویق می ‌کند تا علاوه بر تجربه احساسات واقعی خود، از روش‌ های دفاعی سالم ‌تر و سازنده‌ تری استفاده کند.

نتیجه ‌گیری

مطالعات متعددی نشان داده ‌اند که روان ‌درمانی پویشی کوتاه‌ مدت برای درمان مشکلات مختلفی مانند اضطراب، افسردگی، اختلالات شخصیت و… اثرگذار است.

اگر تصمیم به استفاده از این نوع درمان دارید، اولین گام شناسایی یک روان ‌درمانگر مجرب است (روانشناسان مجرب مرکز مشاوره پیروزی دارای تجارت بسیار درخشان در این حوزه می باشند)، سپس برای رسیدن به بهترین نتایج، باید به طور منظم و مداوم در جلسات درمان شرکت کنید.